Młodsze Pokolenie w Wilczej Jaskini cz.2
Popatrzyłam przeraźliwie na wilka. Ogarnęła mnie rozpacz i popatrzyłam, jakbym dopiero się o nim dowiedziała. I teraz nie miałam już zaufania do mojego serca. Ale wilk... przybrał innej, silniejszej postaci i patrzył na mnie wzrokiem tyu "Chude to, ale choć się trochę pożywię!" i miał TRZY GŁOWY, na każdej wiele kolców i ogromną paszczę!
I tu zza drzewa wyłonił się człowiek z wilkami i ich szczeniakami. To była kobieta.
-Zostaw je!-krzyknęła kobieta, a ja aż podskoczyłam. Pisknęłam, a ona dodała:-Wilczku, nie bój się! Chcę pomóc!-a ja tylko podeszłam do niej... cdn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Test